Mijn ouders tolereerden me, maar enkele zussen en zwagers verguisden me

Bep Timmer (64) uit Harderwijk
‘Ik was een meisje dat ravotte, voetbalde en op trekkers rondreed. Met nog 3 zussen en een broer ben ik protestants-christelijk opgevoed. Het geloof speelde een grote rol: bijbel, naar de kerk, catechisatie en belijdenis. Op mijn 16e heb ik gebroken met het geloof. Ik vond er niets in en het had teveel (ver)oordelen.
Na een grote mannelijke liefde tot mijn 20e werd ik voor het eerst verliefd op een vrouw. Ik was zó blij en het voelde als thuiskomen bij mezelf. Na de blijdschap kwam het dilemma. Ik vond het verschrikkelijk moeilijk om het aan m’n ouders te vertellen. Was bang voor buitensluiting. Eigenlijk was er geen coming out moment. Ik kwam thuis met een vrouw en zei dat zij mijn vriendin is. Mijn ouders tolereerden me, maar enkele zussen en zwagers verguisden me. Vanwege werk was ik veel op pad, waardoor ik weinig thuiskwam. Toen onze eerste dochter op komst was, barstte de bom. Ik werd verstoten door mijn ouders, kwam er niet meer in. Mijn ouders hebben mij in die periode een brief gestuurd, waarin ze schreven dat ik een kind van de duivel gekregen had. Dit duurde twee jaar. Toen mijn vader ernstig ziek werd, zette hij een verzoening in gang. Hij wilde dit voor zijn overlijden doen. Tijdens het eerste gesprek was mijn toenmalige vrouw zwanger van onze tweede dochter. Opnieuw een grote schok voor ze, maar door de inzet van mijn vader zijn we langzaam dichter bij elkaar gekomen. De relatie met mijn familieleden is nu goed en iedereen accepteert me volledig.’
Dit verhaal komt uit het Boekje ‘Out & Proud op de Veluwe’, gemaakt door Village People ter gelegenheid van Coming Out dag 2020.
Foto: Karin Huijzendveld.
Meer Verhaal voor jou

Ik weet niet beter dan dat ik twee ontzettend lieve moeders heb die allebei voor mij door het vuur zouden gaan
Nikki Stekelenburg en Anouk Rademaker (20 en 23) uit Harderwijk/Utrecht Nikki: ‘Hoogspanning staat symbool voor onze relatie en voor mijn coming out op de Veluwe. Ik twijfel of ik ooit wel echt in de kast heb gezeten? Of ik er ooit wel echt uitgekomen...
Lees hier meer
Het was lastig in het begin, maar ik kan nu echt mezelf zijn
Ik ben bijna 28 jaar en woonachtig in het mooie Ede. En dat ligt dus precies in de Biblebelt. Ik werk bij de post en bezorg elke ochtend de ochtendkrant. Ik ben een echt bezig bijtje en kan niet stil...
Lees hier meer
Love is love. Maar heb ook zeker liefde voor jezelf
Mijn naam is Prescilla/Cil en ik ben 19 jaar. Ik identificeer mijzelf als Non-Binair en ik ben Panseksueel. Vroeger snapte ik homofobie nooit. Ik heb altijd gezegt: "Als jij een meisje mag kussen, waarom ik dan niet?" ik snapte niet...
Lees hier meer