‘Geen overstap in Qatar’
Een bepaalde plek mijden vanwege je seksuele geaardheid of gender-identiteit: 57 procent van lhbti+’ers houdt bij het boeken van hun vakantie rekening met hoe het op de bestemming met de acceptatie gesteld is.
Dat blijkt uit het jaarlijkse Pride-onderzoek van EenVandaag onder leden van het Opiniepanel. Aan het onderzoek deden 2.655 mensen mee uit de lhbti+-gemeenschap (lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender, intersekse en queer personen).
Geen streng religieuze landen
Voor de hand ligt dat landen met een streng religieuze inslag of waar straffen op homoseksualiteit staan, voor veel lhbti+’ers bij voorbaat afvallen. Veel deelnemers laten weten dat regio’s als het Midden-Oosten of delen van Afrika voor hen altijd een no-go zullen zijn.
Daarbij nemen ze hun veiligheid in overweging, maar ook als zij hun geaardheid verborgen kunnen houden, zouden ze die landen uit principe niet willen sponsoren door ernaar toe te gaan. “Ik zou zelfs nooit een overstap willen maken in een land als Qatar”, vertelt een deelnemer. “Niet uit angst dat me iets wordt aangedaan op het vliegveld, maar puur om de lhbti+-rechten daar.”
Bron:: 1Vandaag
In Rusland mogen kinderen niet langer gezien worden met een bankpas waarop een vrolijke eenhoorn staat afgebeeld met een staart en manen in regenboogkleuren.
Lees verder
Op 1 april 2001 schreef Nederland geschiedenis. Na een jarenlange strijd werd ons land het eerste waar koppels van hetzelfde geslacht met elkaar in het huwelijksbootje kunnen stappen. Twintig jaar later hebben vele landen dit voorbeeld gevolgd. We maakten een compleet overzicht van de plekken waar iedereen anno 2022 met elkaar kan trouwen. We gebruiken hier expliciet niet de term ‘homohuwelijk’, maar de openstelling van het huwelijk voor paren van gelijk geslacht.
nederland (sinds 1 april 2001)
Klokslag middernacht stond de Amsterdamse burgemeester Job Cohen op 1 april 2001 in de startblokken om de eerste vier koppels van gelijk geslacht in de echt te verbinden. Daar ging een decennialange strijd aan vooraf. Al in de jaren zestig pleitte Harry Thomas met zijn Nederlandse Homofielen Partij voor gelijke huwelijksrechten. Ook jurist Jan Wolter Wabeke voerde er in samenwerking met de GayKrant jarenlang campagne voor. Pas in de jaren negentig belandde de kwestie op de agenda in de Tweede Kamer, mede dankzij Boris Dittrich. 109 Kamerleden stemden voor, 33 tegen en drie jaar later was huwelijksgelijkheid eindelijk een feit. Inwoners van de bijzondere gemeenten Bonaire, Sint Eustatius en Saba hebben sinds 10 oktober 2012 gelijke huwelijksrechten, maar die van Aruba, Curaçao en Sint Maarten nog altijd niet.
De hoogste rechtbank van Zuid-Korea heeft in het voordeel geoordeeld van een homopaar dat dekking zocht voor elkaar op het gebied van ziektekosten.
Lees verder
Hoe draag je bij aan het verbeteren van de positie van BIPOC en biculturele lhbti+ personen? In deze handreiking worden de ervaringen beschreven.
Lees verder
Steeds meer mensen in migranten- en vluchtelingengemeenschappen proberen ideeën over man/vrouw-verhoudingen en lhbtiqa+ te veranderen en maken deze onderwerpen bespreekbaar.
Lees verder
Nederland zakt verder op de index van landen waar LHBTI+ mensenrechten goed geregeld zijn, van de 13e naar de 14e plaats in Europa.
Lees verder