Kai (18 jaar) woont in Leeuwarden
(transgender, voornaamwoorden die/diens, hen/hun, hij/hem)

Werk: Verkoopmedewerker bij de Jack and Jones

Studie: Tweedegraads Lerarenopleiding Wiskunde

Mensen verwachten vaak dat je meteen alles op orde hebt als je uit de kast komt, dat je alles zeker weet. Laat ik die illusie in ieder geval even verbreken, want we vergeten vaak dat ook twijfelen bij een transitie hoort. En met ‘we’ bedoel ik dan ook iedereen. Niet alleen cisgender personen, of alleen transgender personen, maar iedereen. En dat is iets wat moet veranderen.

Toen ik begon aan mijn transitie, wist ik niet zeker of ik testosteron wilde gaan gebruiken. Als masculien transgender persoon, voel ik mij geen man. Ik had wel het idee dat testosteron mij kon helpen met mij beter te voelen, dus ik ben er uiteindelijk wel mee begonnen. Ik voelde me fijner in mijn lichaam, werd gelukkiger. Toen na een tijd mijn dosis omhoog ging, gingen daartegen in mijn lichaam én hoofd alle alarmbellen af. Dit was niet wat ik wilde, dit is niet wie ik ben. Mijn dosis ging dus omlaag, wat een tijd goed ging, maar ook toen: ‘Dit voelt niet goed’. Dus ik ben gestopt met hormonen, volledig. Elke dag twijfel ik nog wel eens of ik toch weer niet wil beginnen, en misschien komt die dag wel weer. En dat is voor mij oké.

Twijfelen in een transitie voelt als een taboe, alsof wij alles meteen zeker moeten weten. Maar twijfel hoort bij het leven, onze zoektocht naar onszelf. Het is normaal om te twijfelen, om iets niet zeker te weten. Alleen hebben we soms die reminder even nodig. Bij deze.