Vera Freeke en Joke Elzinga (62 en 67) uit Harderwijk

De paden van Vera en Joke kruisten elkaar toen ze 23 en 27 waren. ‘We leerden elkaar als collega’s kennen in het Bijzonder Jeugd Internaat in Nunspeet. We trokken in onze vrije tijd als ‘nieuwelingen’ veel met elkaar op en werden vriendinnen. Die vriendschap verdiepte zich tijdens onze eerste vakantie, toen we vier weken door IJsland trokken. Zowel samen als los van elkaar dachten we: deze vrouw, dit bijzondere mens, wil ik vaak en dicht in mijn buurt hebben. Met wat ups en downs groeide onze vriendschap uit tot een mooie liefde voor elkaar. Dat was voor ons ook nieuw en onbekend en betekende tegelijk een interne zoektocht naar wat ‘vrouwenliefde’ voor ons persoonlijk betekende. Want er was niet eerder aanleiding geweest om te beseffen wat het was als je ‘op vrouwen viel’. Bovendien kwamen we uit protestants-christelijke milieus, wat het bespreekbaar maken niet gemakkelijk maakte. Toch is na verloop van tijd in onze gezinnen de ‘gedoogstatus’ veranderd in acceptatie. Nu we inmiddels al 35 jaar samen zijn, kunnen we wel zeggen dat we er in al onze contacten en werkomgevingen nooit een geheim van hebben gemaakt dat we bij elkaar horen. Ook in ons werk, of dat nu met jongeren, ouderen, vluchtelingen of collega’s was, waren we zichtbaar en konden we zijn wie we zijn. Op de Veluwe wonen is voor ons nooit een belemmering geweest om samen te zijn.’

Dit verhaal komt uit het Boekje ‘Out & Proud op de Veluwe’, gemaakt door Village People ter gelegenheid van Coming Out dag 2020.
Foto: Karin Huijzendveld.