Gelukkig was de reactie van mijn directe leidinggevende echt heel fijn en heb ik samen met hem kunnen uitzoeken op welke manier mijn transitie binnen het bedrijf vorm kon krijgen en waar we rekening mee moesten houden. Omdat ik als verpleegkundige werk op een groep met 16 bewoners die mentaal nog goed zijn, was dit even zoeken naar de juiste balans.

Ik ben begonnen met het individueel inlichten van mijn collega’s, die er goed op reageerden. De opmerking die vooral vanuit de kerkelijke collega’s was, was dat zij geloven dat God je maakt zoals je bent en dat dat goed is. De verdere teams in de buurt heb ik ingelicht via een mail waarin ik kort heb toegelicht wat er speelde.

Op 1 persoon na heb ik daar ook overal fijne reacties op gehad. De laatste stap was de bewoners op de groep waar ik werkte. Ook daar zaten een hoop mensen tussen die streng gelovig zijn, en dan vanuit vroeger gezien niet bekend zijn met transgender zijn en wat dit inhoudt. Samen met mijn leidinggevende heb ik ze uitgelegd wat het inhoudt en wat het voor hun zou veranderen, en ook daar hele fijne reacties op mijn coming out gehad.

Inmiddels ben ik twee jaar verder, bijna 8 maanden aan de hormonen en heb ik al aardig wat fysieke veranderingen gehad in de vorm van een zwaardere stem, lichte baardgroei en een mannelijker gezicht. Mijn borstoperatie komt eraan en collega’s en bewoners leven heel erg mee.