Ook in een christelijke en gelovige omgeving kun je jezelf zijn!

(Anoniem)

Ik ben er in 2018 voor uitgekomen dat ik transgender ben. In mijn omgeving en op mijn werk zijn er veel mensen met een kerkelijke achtergrond, waardoor dit best wel heel spannend was. Ik had dan ook al meerdere sollicitatiebrieven klaar staan voor het geval dat…

Gelukkig was de reactie van mijn directe leidinggevende echt heel fijn en heb ik samen met hem kunnen uitzoeken op welke manier mijn transitie binnen het bedrijf vorm kon krijgen en waar we rekening mee moesten houden. Omdat ik als verpleegkundige werk op een groep met 16 bewoners die mentaal nog goed zijn, was dit even zoeken naar de juiste balans.

Ik ben begonnen met het individueel inlichten van mijn collega’s, die er goed op reageerden. De opmerking die vooral vanuit de kerkelijke collega’s was, was dat zij geloven dat God je maakt zoals je bent en dat dat goed is. De verdere teams in de buurt heb ik ingelicht via een mail waarin ik kort heb toegelicht wat er speelde.

Op 1 persoon na heb ik daar ook overal fijne reacties op gehad. De laatste stap was de bewoners op de groep waar ik werkte. Ook daar zaten een hoop mensen tussen die streng gelovig zijn, en dan vanuit vroeger gezien niet bekend zijn met transgender zijn en wat dit inhoudt. Samen met mijn leidinggevende heb ik ze uitgelegd wat het inhoudt en wat het voor hun zou veranderen, en ook daar hele fijne reacties op mijn coming out gehad.

Inmiddels ben ik twee jaar verder, bijna 8 maanden aan de hormonen en heb ik al aardig wat fysieke veranderingen gehad in de vorm van een zwaardere stem, lichte baardgroei en een mannelijker gezicht. Mijn borstoperatie komt eraan en collega’s en bewoners leven heel erg mee.

Kortom… in een christelijk/gelovige omgeving is het ook zeker mogelijk om jezelf te zijn 😃

Meer Verhaal voor jou

Ik voel me vrouw, maar heb een mannenlichaam

Lynn Jubbega (66) uit Harderwijk ‘Ik ben transgender, wat betekent dat ik me vrouw voel, maar in een mannenlichaam ben geboren. Ik heb dat heel lang voor de buitenwereld verborgen gehouden. Pas de laatste jaren ben ik me meer vrouw gaan voelen en kleden....

Lees hier meer

Ik vroeg mijn ouders waarom ze het moeilijk hadden met mijn coming-out

“Toen je uit de kast kwam, vertelde je dat je ook al ingeschreven stond bij de genderkliniek. Voor ons klonk dat alsof je de week daarna meteen al grote medische ingrepen zou krijgen. Dat was wel heftig.” Ik ben non-binair, en dat...

Lees hier meer

‘Sta je op het punt om uit de kast te komen? Wacht niet. Wees jezelf!’

Jan van Dieren (1998) was wedstrijdzwemmer bij De Woelwaters in Harderwijk 'Ik was veertien toen ik begon met wedstrijdzwemmen bij Harderwijker Zwem- & Polo Club ‘De Woelwaters’. Al vanaf mijn elfde wist ik al dat ik geen hetero was. Maar...

Lees hier meer