SKY (34) komt uit harderwijk
(non-binair, voornaamwoorden hen/hun)

Sky is vaste barkeeper bij Village People, vrijwilliger bij Transvisie en mantelzorger.
‘Ik realiseerde me op m’n 18e dat ik niet in het plaatje paste. Als je non-binair bent, merk je dat niet op heel jonge leeftijd. Pas als je lichamelijke veranderingen plaatsvinden voel je dat je daar niet gelukkig mee bent en niet in het standaard man/vrouw-plaatje past. Ik voel me ook niet man of vrouw.’

‘Ik kon daar toen niets mee want er waren niet zoveel opties. Ik wist dat ik niet geholpen zou worden bij de genderpoli van het VU in Amsterdam. Als ik daar toen had aangeklopt, hadden ze gezegd: ‘Helaas, je bent niet vrouwelijk genoeg, dus leef maar als man’.’

‘Ik ben er ook nooit heengegaan want ik wist dat ik niet geholpen zou worden. Ze zouden me geen hormonen geven, want medisch gezien: als je daar als man binnenkomt moet je er als vrouw uit en andersom. Ik heb toen besloten om verder te leven als man en de rol te spelen die ik al jaren speelde. Ik had ook niet veel andere opties. De term non-binair bestond nog niet, of was niet bekend. In die tijd had je wel androgyn, maar dat had veel meer met de uiterlijke expressie te maken. Dus tot vijf jaar geleden was ik ‘gewoon’ man. Pas op m’n 29e hoorde ik voor het eerst de term non-binair en wist ik dat ik niet de enige was.’

‘Non-binair zijn is voor mij vooral iets lichamelijks. Ik werd ongelukkig van mijn testosteron, maar kon daar weinig aan doen. Ik heb het voor me uitgeschoven, tot het vier jaar geleden pas, opnieuw op m’n pad kwam. Toen kwam ik erachter dat ik via een andere arts hormonen kon krijgen. Sindsdien ben ik veel gelukkiger. Het leven heeft sinds de hormonen veel meer kleur, alsof de sluier ervan af is.’

‘Freedom of gender betekent voor mij dat ik wat makkelijker uit kan dragen wie ik ben. Dat ik mezelf niet hoef te verstoppen. Ik ben gewoon wie ik ben en ben blij dat ik mezelf kan zijn.’

Foto: Carla Kogelman, ‘Freedom of gender’.
Tekst: Mariëtte Raap | De Schrijffabriek