Celine (21) uit Merkenbrechts, een dorpje in Oostenrijk
Studeert biologie in Wenen. Identificeert zich als non-binair, trans masculien (dus leunt meer naar het mannelijke).

‘Een paar jaar geleden ging ik een beetje experimenteren met mijn kleding en mijn voorkomen. Ik knipte mijn haar kort, ik kocht een pak. Ik merkte dat ik minder bang was voor wat mensen van me zouden vinden en dat ik me ging afvragen: hoe wil ík me kleden? Daarna ging ik langzaamaan meer nadenken over de vraag: ben ik wel een vrouw? Anderhalf jaar geleden ging ik een binder dragen, om mijn borst plat te maken, en dat voelde zo ontzettend goed. Ik ben nog steeds dingen aan het uitvinden, en ik hoop dat ik op een bepaald punt ook met mijn transitie kan beginnen.’

Noel (20) uit Amsterdam
Studeert verpleegkunde en loopt stage in het VU Medisch Centrum in Amsterdam. Identificeert zich als: non-binair, genderfluïde. Vindt het moeilijk een label te kiezen, gaat door het leven als vrouw. 

‘Carla Kogelman fotografeert mij al sinds mijn achtste, we kwamen haar een keer tegen in het park, en toen is dat begonnen. Twee jaar geleden ontdekte ik dat ik op vrouwen viel. En begon ik me af te vragen: voel ik mezelf eigenlijk volledig vrouw? En die gedachte ging eigenlijk niet weg. De term genderfluïde vind ik fijn, het voelt als een soort boogje waar ik me onder kan scharen: je hoeft geen keuze te maken. Ik hoop op een wereld waarin we niet meer hoeven uitleggen wat onze gender is, dat het gewoon oké is dat je bent wie je bent.’

Vrijheid van gender betekent voor mij vooral dat ik mag zijn wie ik ben. Zonder labels, zonder hokjes. Ik ben een mens, en hoe ik mij voel, en wat ik doe staat los van mijn identiteit. Mijn identiteit is niet een klein deel van mij , maar alles samen. Ik definieer mijn geslacht of seksuele voorkeur liever niet. En om het makkelijker te maken “ik ben een mens die van mensen houd”. En in the end zijn we dat allemaal, jij bent jij en ik ben ik hoe we ons zelf ook definiëren we zijn allemaal mooie mensen.