Dagmar Reinink (39) uit Harderwijk

Dagmar is van beroep houthakster en kwam op haar 20e van Lelystad naar het blindeninstituut in Ermelo. ‘Op m’n 22e verhuisde ik naar Harderwijk. Toen realiseerde ik me voor het eerst dat ik me meer meisje dan jongen voelde en ook op meisjes val. Ik ben als jongen geboren en heette toen Djahoumar. Helaas kan ik vanwege m’n lvb en omdat ik het syndroom van BBS heb, geen lichamelijke transitie met hormoontherapie ondergaan. BBS is een erfelijke ziekte, waardoor ik blind ben en andere lichamelijke problemen heb.’
‘Tot 5 jaar geleden droeg ik alleen thuis vrouwenkleding. Op advies van m’n toenmalige begeleidster. Zij waarschuwde me dat ik anders geplaagd kon worden. In 2015 heb ik het roer echt omgegooid en ben ik helemaal vrouw geworden, inclusief vrouwenkleding, make-up en nagellak. Ik kon er niet meer tegen om het verborgen te houden. Ik ging daarvoor als punkrocker door het leven en ik was altijd al anders. Ze waren dus wel wat gewend van mij en niemand keek er raar van op. Ook m’n broer en moeder vonden het niet raar. Ik heb iedereen per brief laten weten hoe het in elkaar zit en ben helemaal geaccepteerd. Wel vind ik het soms jammer dat ik niet verder kan met m’n transitie. Maar m’n naam is nu officieel veranderd, ook op m’n paspoort, dus ik heb me erbij neergelegd. We zien wel hoe het verder loopt.’

Dit verhaal komt uit het Boekje ‘Out & Proud op de Veluwe’, gemaakt door Village People ter gelegenheid van Coming Out dag 2020.
Foto: Karin Huijzendveld.