Charlot Pierik, projectleider Regenboogsteden Movisie en onderzoeker René Broekroelofs onderzochten wat werkt in literatuur en wat werkt in de praktijk. Pierik: ‘Belangrijk is dat het gesprek gevoerd wordt op alle niveaus. Een gemeente kan stimuleren en faciliteren. Maak vooral gebruik van de materialen en de expertise van de organisaties die er zijn!’

💡Een nieuwe handreiking van Movisie en LCC Plus Projecten biedt concrete handvatten om de positie en acceptatie van christelijke LHBTI’s te versterken. Aangevuld met praktijkvoorbeelden van bestaande initiatieven. 

Download handreiking

De gevolgen van negatieve opvattingen

De effecten van negatieve opvattingen binnen de christelijke geloofsgemeenschap over lesbische vrouwen, homoseksuele mannen, biseksuelen, transgender personen en mensen met een intersekse ervaring (LHBTI’s) zijn niet onschuldig. Zulke negatieve opvattingen uit de omgeving hebben invloed op het welzijn en de gezondheid van christelijke LHBTI’s:

• (Zelf)acceptatie: gelovige jongeren (onder de 25 jaar) hebben meer moeite met het accepteren van hun seksuele voorkeur dan jongeren die niet geloven.
• Eenzaamheid: als LHBTI-gevoelens taboe zijn in de christelijke gemeenschap kan dit leiden tot eenzaamheid.
• Suïcide: uit onderzoek van het SCP (2010) blijkt dat LHBTI-jongeren met een religieuze achtergrond vaker suïcidaliteit rapporteren dan LHBTI-jongeren zonder religieuze achtergrond.

• Conversie-therapie: Dit wordt ook wel ‘homogenezingstherapie’ genoemd. Ongeveer drie tot vijf procent van de christelijke LHBTI’s heeft te maken gehad met enige vorm van homogenezingstherapie of verwante activiteiten. Ervaringsdeskundigen geven aan dat conversie-therapie behoorlijke gevolgen heeft voor het welzijn. Denk hierbij aan periodes met depressies, suïcidale gedachten of vereenzaming. Professionals spreken dan ook wel eens van een religieus trauma.

Uit onderzoek blijkt dat het percentage mensen met een christelijke achtergrond die negatieve opvattingen heeft over LHBTI-personen groter is dan bij mensen met een niet-religieuze achtergrond. Sommige christelijke LHBTI’s bevinden zich in een extra kwetsbare positie. Hieronder vallen LHBTI-jongeren, christelijke transgender personen en LHBTI’s die op latere leeftijd uit de kast komen.

In deze video vertelt Noud Fortuin zijn verhaal. Hij is opgegroeid in een protestants-christelijk gezin en wil als transgender de kerk van binnenuit veranderen. In een vijfdelige videoreeks ‘Stories of Belonging’ laat Nieuw Wij zien hoe vijf jongeren op eigen en vaak verrassende wijze hun identiteit vormgeven.

 ‘We kennen geen homo’s’

Er zijn een aantal belemmeringen in het bespreekbaar maken van LHBTI-acceptatie binnen christelijke kringen. Zoals de ontkenning van het bestaan van christelijke LHBTI’s bijvoorbeeld: ‘Onze kerk kent geen homo’s’. Dat homoseksualiteit als zonde wordt gezien of dat christelijke ouders niet goed weten hoe zij met de situatie om moeten gaan wanneer hun kind uit de kast komt.

Scheiding kerk en staat

Gemeenten aarzelen soms. Kerk en staat dienen gescheiden te zijn. Het kan zijn dat je het als gemeente niet als taak ziet om voor christelijke LHBTI’s beleid te ontwikkelen. Of je bent bang in te breken in de kerkelijke sfeer. Toch is het goed mogelijk wanneer je een objectieve en faciliterende rol inneemt volgens Pierik. ‘Zo kan jouw gemeente helpen om de positie christelijke LHBTI’s te versterken, zonder inbreuk te doen op de geloofsinhoud of kerkelijke sfeer.’

Wat kan de gemeente doen?

Om de positie- en acceptatie van christelijke LHBTI’s te verbeteren kan een gemeente:
kerken en organisaties stimuleren en faciliteren om het onderwerp bespreekbaar te maken. Dat kan door:

• Het organiseren van gemeentelijke activiteiten en het ontwikkelen van beleid
• Het stimuleren en ondersteunen van de dialoog met en in kerkelijke gemeenten of onderwijs
• Het stimuleren en ondersteunen van informatievoorziening en hulp
• Het stimuleren en ondersteunen van (ontmoetings)activiteiten voor christelijke LHBTI’s