Nederland kent inmiddels 55 Regenbooggemeenten, die in samenwerking met het ministerie van OCW werken aan de verdere emancipatie en acceptatie van lhbtiqa+ inwoners. Hoe pakken de gemeenten dit aan? Waar leggen ze accenten? In de serie ‘Regenbooggemeente in vijf vragen’ zet Movisie de komende tijd een reeks Regenbooggemeenten in de schijnwerpers. In dit tweede artikel gaan we in gesprek met wethouder Chris van Benschop van gemeente Dordrecht.

Waarom heeft Dordrecht ervoor gekozen om Regenbooggemeente te worden?

Dordrecht is sinds het begin van het programma Regenboogsteden betrokken. In 2008 werd geconstateerd dat zichtbaarheid, ontmoeting, veiligheid en een open stadsklimaat ontbrak voor (destijds) vooral homoseksuelen. Het zichtbaar en bespreekbaar maken van homoseksualiteit was een taboe. Om het tij te keren en te werken aan een samenleving met respect voor elkaar heeft Dordrecht zich aangesloten bij het Koploperschap Lesbisch- en Homoemancipatiebeleid – wat nu het programma Regenboogsteden heet.

Hoe geven jullie Regenboogbeleid handen en voeten?

Naast het uitvoeringsprogramma Dordrecht Regenboogstad is de Dordtse opgave Inclusieve Stad in voorbereiding. In deze opgave staan antidiscriminatiebeleid en emancipatiebeleid centraal. Het regenboogbeleid is hier ook onderdeel van. Om op te halen waarnaar behoefte is, zijn verschillende gesprekken gevoerd met burgers en organisaties uit onze stad. Hierin is bijvoorbeeld gevraagd naar wat er goed en minder goed gaat in onze gemeente betreft lhbti+ emancipatie en acceptatie – en waar de gemeente kan ondersteunen. Zo blijft aandacht voor acceptatie van lhbti+ inwoners in geloofsgemeenschappen een aandachtspunt, zo ook acceptatie en gepaste omgangsvormen binnen verzorgingstehuizen – waar ouderen jammer genoeg vaak weer ‘de kast’ in gaan -, en blijkt de behoefte aan een fysieke ontmoetingsplek bevestigd. We geven het regenboogbeleid dus vorm door goed te luisteren naar de gemeenschap en bondgenoten.

Wat is voor jullie de grootste uitdaging in het Regenboogbeleid?

De grootste uitdaging ligt bij de emancipatie van lhbti+ inwoners binnen meer gesloten gemeenschappen – of geloofsgemeenschappen. Binnen de kerk is stichting Wijdekerk al jarenlang actief om acceptatie van lhbti+ inwoners op gang te brengen – met succes. Wij hebben de wens om het gesprek over lhbti+ thematiek ook op gang te brengen binnen de moskee. Er zijn signalen dat hier energie zit om dit thema bespreekbaar te maken – maar ook dat dit lastig wordt bevonden door schaamte en taboe. We hopen stappen te zetten in het bespreekbaar maken van lhbti+ thematiek in de moskee de komende jaren.

‘Wij zijn trots op Dordtse inwonders die -ondanks dat lhbti+ emantipatie niet hun core business is- wel gemotiveerd zijn om zich hiervoor in te zetten’

Waar zijn jullie trots op?

Wij zijn trots op Dordtse inwoners, werknemers en werkgevers die ondanks dat lhbti+ emancipatie niet hun core business is – wel intrinsiek gemotiveerd zijn om zich hiervoor in te zetten en belangrijk nog, ook tot actie overgaan. Zo ontstaan er mooie initiatieven en kruisverbanden die zeker het benoemen waard zijn.Denk aan de praatgroep voor trans personen en mensen die vragen hebben rond genderidentiteit van PEERpoint Herstelacademie. Dit hebben zij tijdelijk gefaciliteerd – maar met succes én opvolging. Deelnemers aan deze groep hebben steun in elkaar gevonden en de groep op informele wijze doorgezet – met de ambitie om deze professionaliseren. De mogelijkheden hiervoor worden met de gemeente onderzocht.

 

Welke gouden tip willen jullie aan andere regenbooggemeenten meegeven?

Haak aan op waar de energie zit en wacht niet te lang met stappen zetten – anders ebt deze energie weer weg. Inwoners en organisaties kunnen murw worden van een gemeente die vooral lang wil nadenken voordat zij tot actie overgaan.