Terug naar begin » coming out

Tag: coming out

Ik wilde graag de band met mijn ouders verbeteren, maar zie daar het nut niet meer van in

Ik ben Olivia, 20 jaar en ik ben lesbisch.

Ik ben in de biblebelt opgegroeid, in een reformatorisch gezin. Ik heb ook altijd op een reformatorische school gezeten waar elke dag gebeden, gezongen en uit de bijbel werd gelezen. Thuis, op school en in de kerk werd mij geleerd dat homoseksualiteit een zonde is. Ik wist niet anders, iedereen in mijn omgeving was het er mee eens. Je mag en kan homoseksueel zijn, maar dit mag je niet praktiseren.
Toen ik 14 was ging het niet goed met mij en werd ik opgenomen in een jeugdkliniek. Ik kwam in een compleet andere omgeving terecht, met anders denkende mensen. Ook werd ik voor het eerst een beetje verliefd op een meisje. Toen ik 15 was hoopte ik stiekem dat ik biseksueel was, zodat er nog een kans was dat ik een vriend kreeg, aangezien dat wel geaccepteerd werd. Al heb ik nooit interesse gehad in jongens. Maar vriendinnetjes zijn bij mijn ouders thuis niet welkom, dat wist ik maar al te goed.
Toen ik 17 was, heb ik mijn ouders verteld dat ik op vrouwen val. Ze reageerde er toen vrij neutraal op, aangezien het voor hun niet zo aan de orde was omdat ik toch geen vriendinnetje had. Toen ik twee jaar later daadwerkelijk een vriendinnetje had hebben ze daar erg vervelend op gereageerd. Ze mocht niet bij mijn ouders thuis komen, ze zouden nooit op onze bruiloft komen en haar kinderen zouden nooit hun kleinkinderen zijn. Ik heb mijn ouders daarna lang niet meer gesproken. Ondanks dat het nu uit is met mijn toemalige vriendin, is het contact nogsteeds minimaal.

Ik weet nog steeds niet hoe ik dit in de toekomst moet gaan doen. Ik wil graag de band met mijn ouders verbeteren maar ik zie daar eigenlijk het nut niet meer van in. Ik ben momenteel vrijgezel dus loopt het contact redelijk, maar wat als daar verandering in komt? Wat als het straks kerst is en mijn vriendin mag niet aansluiten bij het familiediner?

185 Duitse acteurs uit de kast via manifest

In Duitsland hebben 185 acteurs een manifest ondertekend waarin ze uit de kast komen als lhbt. De groep wil in Duitsland het debat aanzwengelen over de zichtbaarheid van lhbt’ers en non-binaire mensen, schrijven Duitse media.

“We hebben niet eerder open over dit deel van ons privéleven kunnen praten omdat we bang waren voor de professionele consequenties”, staat in het manifest, getiteld #ActOut. Zo zegt Tatort-actrice Karin Hanczewski dat lesbische actrices bang zijn dat ze worden overgeslagen voor rollen waarbij ze een voor mannen begeerlijke vrouw moeten spelen.

Meer diversiteit

Ook schrijft de groep acteurs dat dat producenten en regisseurs hun altijd vertelden dat het beter was om hun seksuele oriëntatie en genderidentiteit geheim te houden. “Maar dat is nu afgelopen.”

De groep roept verder op om meer diversiteit op het witte doek en de televisie te laten zien. “Het Duitse publiek is er klaar voor.” Naast Hanczewski hebben bekende gezichten zoals Ulrich Matthes, Godehard Giese en Mark Waschke zich bij de actie aangesloten.

Bron: NOS.nl

Mijn coming out als panseksueel/biseksueel

Coming out over seksualiteit panseksueel/biseskueel

Evie:

Het was 2016 en ik vond een meid leuk.

Drama, natuurlijk want ik dacht dat ik hetero was. Ook had ik een vriendje maar dat was snel geklaard omdat ik me schuldig voelde.
Dus als dertienjarige keek ik lesbische short films op youtube en deed “ben ik gay?” Testjes want natuurlijk doe je dat als je die leeftijd hebt. Uiteindelijk ben ik erachtergekomen dat ik biseksueel of panseksueel ben.

Fast forward naar een paar maanden later en na al die angsty lesbische liedjes en documentaires had ik de moed bij elkaar geraapt en heb ik het vervolgens aan wat vrienden en familie verteld.
Allemaal heel saai en positief, dus dat was fijn. Op gegeven moment stopte ik met uit de kast komen omdat het me niet meer zo boeide en dacht: ‘Ach, als ik ooit met een meid binnenloop vatten ze m ook wel toch?’

Nadat ik uit de kast was gekomen, kwam tweederde van m’n vriendengroep ook uit de kast, dus dat was feest. Maar omdat ik 13 was en ik op de middelbare zat met irritante jongetjes moeten er natuurlijk altijd vervelende reacties zijn.

Ik had de meid die ik leuk vond verteld dat ik bi was en een crush op haar had. Jammer genoeg was ik totaal vergeten dat haar vriendengroep vol zat met die irritante jongetjes, en liep ik dus de volgende dag de trap af met een vriendin van me. Zij vertelde me dat “Iemand zei dat als hij je moeder zou zijn, hij niet meer van je zou houden” en “De ander zei dat hij het vies vond” en zo ging ze verder.

Ik dacht dat mijn “geheim” veilig was bij mijn “crush” maar haar hele vriendengroep wist het na die week en de rest van de school ook.
Dit zat me heel erg dwars, en ik heb een paar keer een discussie met die jongens gehad, maar luisteren doen ze niet. Ze luisterden om te reageren, maar niet om mij te begrijpen, of proberen te begrijpen.

De jongens die achter mijn rug om praten heb ik nooit geconfronteerd over wat ze hadden gezegd over mij. Tot ik vorig jaar een publieke insta story postte met het gehele verhaal zoals hierboven, en zette er toen bij:
“K**ll en T*** en alle anderen die achter mijn rug om praatte, doe het de volgende keer in m’n gezicht”.
Met natuurlijk m’n middelvinger erbij 😉

Moral of the story, na mijn coming out durfden veel vrienden uit mijn groep uit de kast te komen en dat was het allemaal wel waard.
En vergeet niet, als iemand je toevertrouwt met iets persoonlijks zoals dit, houd dan je mond. Mijn “coming out” was voor mij gedaan en had niet zo moeten gebeuren.
Vertel het aan mensen die je vertrouwt, zoals je ouders, broers of zussen, beste vrienden, je lesbische docent (lol dat was meer m’n guidance chancellor aan het einde van dat jaar maar oke) want geloof me, het gewicht valt van je schouders af en je zult weer kunnen ademen.

Je bent valid & loved, don’t forget it.

Wil je ook meeschrijven of je ervaring delen?

Ik heb een lesbische zus

Het verhaal van Pieter

Mijn zus vroeg me om op te schrijven wat het voor mij betekent dat zij lesbisch is.
Best spannend. Maar ik doe het graag. Ik hoop dat jij er als broer of zus wat aan hebt.

Ik ben haar jongere broer en wij schelen 8 jaar. Echt samen zijn we dus niet opgegroeid. Maar we hebben een goede band, we lijken in veel dingen op elkaar. Ze was dan ook supertrots toen ik haar vroeg om mijn getuige te zijn voor mijn huwelijk. Dat tekent onze band.

Puzzelstukjes
Ik vroeg haar weleens hoe het ging met daten. Ze datete soms met jongens, maar heel enthousiast was ze nooit. Op een dag waren we bij haar thuis. Mijn zus moest ons iets vertellen. Ze moest huilen toen ze vertelde dat ze op vrouwen viel. Ik weet niet meer goed wat er door me heen ging. Wel dat het me op zich niet verbaasde. Het paste bij haar, alsof puzzelstukjes op hun plek vallen.

Er waren (uiteraard!) wel vragen, maar een van de eerste dingen die we zeiden is dat zij voor ons nog steeds dezelfde is. En dat wat we hebben blijft.

Steun van mensen
Een vraag die veel broers of zussen zullen hebben, is of hun broer of zus alleen wil blijven of voor een relatie gaat. Het is tegenwoordig ook in veel christelijke kringen geaccepteerd om een relatie aan te gaan.

Mijn zus kiest er voor om alleen te blijven. Ze gelooft dat het huwelijk ingesteld is voor een man en een vrouw. Dat betekent veel: niet iemand thuis hebben met wie je je leven kunt delen, geen kinderen krijgen. Wij steunen haar daarin. Maar het is een moeilijke weg die ze moet gaan. Een weg die niet zonder gebed en steun van mensen om haar heen kan.

Want, ook al is het goed bedoeld, er zijn ook christenen die vragen waarom je ‘zo moeilijk doet’ als je alleen wilt blijven. In plaats van steun voelt mijn zus dan eenzaamheid. Het is namelijk haar christelijke overtuiging waarom ze deze keuze maakt, en dat tegen de tijdsgeest in. Ik vind dat zo moedig en daarin is ze een voorbeeld voor mij!

Niet veranderd
Wat ik moeilijk vond en vind is om haar moeite en pijn te zien. Ze heeft een diepe worsteling gehad na haar coming-out. Over wie ze was en over haar relatie met God. Over hoe God kijkt naar homoseksualiteit. Mijn zus heeft professionele hulp gezocht, het ging op een gegeven moment echt niet meer goed. Ik vind dat heel moedig van haar en ik ben blij dat dat heeft geholpen. Niet dat alle problemen en moeiten weg zijn. Maar het heeft haar wel geholpen om verder te kunnen.

Nu zijn we een paar jaar verder. Ik ben heel blij dat onze band inderdaad niet veranderd is. Er zijn helaas mensen bij wie het anders gaat. Bij wie de band met de familie anders, minder, wordt. Dat is bij ons niet het geval. Ik zie mijn zus nog steeds als dezelfde zus. Ze is nog dezelfde die ze was. Het feit dat ze heeft verteld dat ze op vrouwen valt, betekent niet dat ze is veranderd. Het betekent alleen dat ze open is over iets dat er al was. En wat ze eerst zelf ook nog moest ontdekken.

Geduldig
Dit laatste is iets wat ik jou als broer of zus ook wil meegeven. Jouw broer of zus die uit de kast komt is dezelfde persoon als hij of zij was. Ze moeten, welke keuzes ze ook maken, een moeilijke weg gaan. Ze hebben steun nodig. Bemoediging. Gebed. Wees geduldig, en luister naar ze. Zodat ze een veilige plek hebben voor hun moeiten en vragen.

Wil je ook meeschrijven of je ervaring delen?